Αυτοκριτική αντί editorial

του μιντιάκια 11

 Στη ζωή συχνά κάνουμε λάθη. Μεγάλα ή μικρά, δεν έχει σημασία, τα λάθη είναι αυτονόητο ότι θα υπάρξουν ή έστω θα συνυπάρξουν μαζί με τα θετικά επακόλουθα των πράξεων μας. Το σημαντικό ,όμως, είναι να μπορούμε να τα εντοπίσουμε, να εστιάσουμε σ' αυτά και να τα διορθώσουμε.

 Ασχολούμενος με το blogging τα τελευταία δύο χρόνια ήρθε η στιγμή που είπα: '' ώπα μάγκα, παρ' το αλλιώς''. Σε μια προσπάθεια να αυξηθεί το αναγνωστικό κοινό του blog μου υπέπεσα στην παγίδα της συνεχής ροής -ασήμαντων εν πολλοίς- πληροφοριών και ειδήσεων μέσα από διαδοχικές copy-paste αναρτήσεις. Τελικά το blog που διηύθυνα κατέληξε να είναι κάτι άλλο από αυτό που είχα οραματιστεί όταν ξεκινούσα: ένας χώρος έκφρασης, προβληματισμού και  ανταλλαγής απόψεων. Αντ' αυτού μετετράπη σε μια αξιόλογη πλην όμως ψυχρή ''μηχανή'' σερβιρίσματος ειδήσεων, ενώ το μεράκι της ενασχόλησης με το blog έδωσε τη θέση τουσε μια μηχανική δραστηριότητα που κατά βάθος βαριόμουν αφόρητα. Και όλα αυτά γιατί έκανα εκπτώσεις. Εκπτώσεις σε αυτά που πίστευα, εκπτώσεις σ' αυτά που εξέφραζα,  εκπτώσεις στα θέματα με τα οπόια καταπιανόμουν. Τελικά το blog κατέληξε να θεωρείται μεν πετυχημένο , χωρίς όμως προσωπικά να με ικανοποιεί αφού δεν είχε κάποια ιδιαίτερη ταυτότητα ή οτιδήποτε που να το κάνει να ξεχωρίζει.

 Νομίζω όμως παιδιά -και απευθύνομαι στους συνοδοιπόρους από τα παλιά- πως ήρθε η ώρα να επανορθώσουμε. Η ώρα να δημιουργήσουμε ένα διαδικτυακό χώρο που να μας εκφράζει και να απηχεί τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μας. Ένα ιστολόγιο που δε θα είναι μία από τα συνηθισμένα, αλλά που αντιμετωπίζοντας την επικαιρότητα, την καθημερινότητα και -εν γένει- τη ζωή αλλιώς θα έχει κάτι...
...να προσφέρει στους αναγνώστες του. Είτε αυτό είναι μια νέα αντίληψη των πραγμάτων και ένα παράθυρο σ' ένα κόσμο πέρα από τον προφανή, είτε απλώς μια οπτική γωνία που μέχρι τώρα είχε ξεφύγει της προσοχής μας. Ελάτε να φτιάξουμε όχι ένα ακόμη blog, αλλά το blog. To δικό μας blog. Κι σεις με τη σειρά σας το δικό σας blog μέσα από τα σχόλια που θα είναι πάντα ανοικτά και αλογόκριτα. Στόχος μας ένας χώρος που θα ακούγονται κάθε λογής φωνές -μπάσες ή λεπτές, βραχνές ή διαπεραστικές- με μόνο κοινό χαρακτηριστικό ότι θα προσπαθήσουν να μας βοηθήσουν να δούμε πέρα από το προφανές.

 Το εγχείρημα και ακούγεται και είναι δύσκολο, η δε επιτυχία του θα φανεί στο χειροκρότημα.