Και να που ερωτεύτηκα κάποια χρονολογία

του Not the Boy Next Door

Από μικρό παιδάκι, η εθνική γιορτή που με συγκινούσε περισσότερο ήταν αυτή του Πολυτεχνείου. Δε ξέρω γιατί. Ίσως επειδή ήταν η πιο πρόσφατη και έχουμε βίντεο που δείχνουν το τανκ να ρίχνει την πόρτα του Πολυτεχνείου, ίσως επειδή προέρχομαι από αριστερή οικογένεια, ίσως επειδή ήταν μια εξέγερση της νεολαίας, ίσως επειδή ο πατέρας μου είναι αρχιτέκτονας; Ίσως όλα μαζί.

Που πήγε η γενιά του Πολυτεχνείου; Οι περισσότεροι κατέληξαν σαν το Σπύρο από τους Απαράδεκτους, βολεμένοι μεσοαστοί, μακριά από την ιδεολογία που τους άνδρωσε αλλά που σε κάθε ευκαιρία πετάνε κι ένα "εγώ ήμουν και στο Πολυτεχνείο". Άλλοι γίνονται επίτροποι στην ΕΕ για θέματα αλιείας, άλλοι το παίζουν Κορνήλιος Καστοριάδης γράφοντας βιβλία σα να είναι στραγάλια, άλλοι καταλήγουν θεωρητικοί της Αριστεράς που διελύθη στα εξ'ων ΣΥΝετέθη.

Η γενιά του Πολυτεχνείου, η γενιά των γονιών μας έχει κι εκείνη μερίδιο ευθύνης για την κρίση που βιώνουμε. Μόνο που μπορούμε να της αναγνωρίσουμε ένα ελαφρυντικό. Κάποτε αγωνίστηκε. Την ημερομηνία 17 Νοεμβρίου 1973 δεν πρέπει να πάψουμε να την ερωτευόμαστε. Μπορεί να μην κατέβω στην πορεία (πέρασα χθες και άφησα το λουλούδι μου) αλλά από αυτό το μετερίζι που έχω μπορώ να περάσω τα μηνύματα που θέλω σήμερα, ημέρα μνήμης, ημέρα συγκίνησης.

Οι μισθοί μειώνονται, οι συντάξεις περικόπτονται. Πολλοί συνάνθρωποί μας ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Πολλοί είναι άνεργοι, άλλοι δουλεύουν αμισθί ή με μισθούς που δεν τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην. Στην Αφρική σκελετωμένα παιδάκια στριμώχνονται στην ουρά για λίγο ρύζι και μπισκότα.Στην Αϊτή η χολέρα και η πανώλη επανεμφανίζονται λόγω ασιτίας. Ο αγώνας για ψωμί συνεχίζεται.

Χειροκροτούμε ανθρώπους (ακόμα και στα δελτία ειδήσεων) που δε μιλούν σωστά την ελληνική γλώσσα, που δεν ξέρουν να κλίνουν τα επίθετα σε -ης, -ης, -ες, που αποφεύγουν τις γενικές μην πουν καμιά κοτσάνα. Η λεξιπενία τείνει να γίνει καθεστώς. Δε σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας. Ο φόβος της ετερότητας κυριαρχεί. Πετάμε αυγά σε ανθρώπους που προσεύχονται. Ο αγώνας για παιδεία συνεχίζεται.

Ζούμε στην εποχή του Μεγάλου Αδελφού. Οι ελευθερίες μας περιορίζονται. Μας επιβάλλουν το πως θα μιλάμε, το πως θα σκεφτόμαστε. Το politically correct θηλιά που μας πνίγει. Οδοστρωτήρας που τα ισοπεδώνει όλα. Χώρες τελούν ακόμα υπό ξένη κατοχή. Γυναίκες λιθοβολούνται μέχρι θανάτου. Γενοκτονίες. Εμφύλιοι πόλεμοι. Ο αγώνας για ελευθερία συνεχίζεται.

37 χρόνια μετά. Τι κερδίθηκε; Τι χάθηκε; Στο σημείο μηδέν ξανά; Η ιστορία θα κρίνει...

Δε γίνεται και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος...

του μιντιάκια 11

Δευτέρα βράδυ κι ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος έχει καλεσμένους στην εκπομπή του τους κύριους Ψωμιάδη και Μπόλαρη, υποψήφιους περιφερειάρχες κεντρικής Μακεδονίας. Ενώ η συζήτηση εξελίσσεται, ο γνωστός δημοσιογράφος ζητά από τους δύο πολιτικούς να σχολιάσουν τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη, μέσα από την οποία ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. καλεί -με αφορμή την άνοδο των ποσοστών του Κ.Κ.Ε.- τους υποστηρικτές του καπιταλιστικού συστήματος (βλ. τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων) σε συστράτευση γιατί σε λίγο, όπως ισχυρίζεται, ''θα μας κυβερνήσουν οι μπολσεβίκοι''.
Δεδομένης της μεγάλης εριστικότητας της παραπάνω δήλωσης, αλλά και της παρότρυνσης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου είναι προφανές ότι οι δύο υποψήφιοι πρόκειται να την καταδικάσουν, ή εν πάσει  περιπτώσει να διαφοροποιηθούν από αυτή. Τον λόγο παίρνει πρώτος ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος  πράγματι εκφράζει τις διαφωνίες του για την επιλογή της συγκεκριμένης λέξης, την οποία και χαρακτηρίζει ως ακραία, υποστηρίζοντας πως οι κομμουνιστές είναι άξιοι να προσφέρουν για την τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία γενικότερα στον ίδιο βαθμό με όλους τους άλλους.. Αμέσως όμως σπεύδει να διευκρινίσει ότι κατά τ' άλλα ο ίδιος είναι μεγάλος φαν του Άδωνι Γεωργιάδη και ότι τον πάει πολύ.
Στο σημείο αυτό κάθε νοήμων τηλεθεατής μπορεί να αντιληφθεί την αντίφαση που υποβόσκει στα λεγόμενα του κύριου Ψωμιάδη. Αντίφαση που κάνει μπαμ και εδράζεται στην ανάγκη του υποψήφιου περιφερειάρχη να ρίξει γέφυρες με την αριστερά, ταυτόχρονα όμως να κάνει παιχνίδι και στην έδρα του, στα δεξιά... και γιατί όχι και ακόμα δεξιότερα.
Δυστυχώς η τακτική αυτή, η τακτική του βάζω στο μίξερ...

Οι δύο όψεις της μη ψήφου

του Not the Boy Next Door

Το κυριότερο μήνυμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου δεν το έδωσε η ψήφος των πολιτών. Το έδωσε η μη ψήφος τους. Το 39% του εκλογικού σώματος δεν προσήλθε στις κάλπες. Και το 9% απ' όσους προσήλθαν ψήφισαν λευκό ή άκυρο. Μιλάμε για ιστορικά υψηλά ποσοστά για τη μη ψήφο. Στις ευρωεκλογές του 2009 είχαμε αποχή 35%.

Το να μην πάει κάποιος να ψηφίσει ή να πάει και να ρίξει λευκό ή άκυρο μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, αδιαφορία και ανοχή. Δεύτερον, απαξίωση και διαμαρτυρία.

Αφήνω το πρώτη όψη στην άκρη προς το παρόν και επικεντρώνομαι στη δεύτερη. Είναι η μη ψήφος ο καλύτερος τρόπος για να εκφράσεις τη διαμαρτυρία σου για το πολιτικό σύστημα; Προσωπικά, πιστεύω πως όχι. Με το να μη ψηφίζεις ή να ρίχνεις λευκό (που σημαίνει καμία θέση) ή άκυρο, αφήνεις τους άλλους να λάβουν αποφάσεις ερήμην σου. Σου δόθηκε η ευκαιρία να πεις την άποψή σου και δεν την είπες. Γιατί τα αποτελέσματα και οι αποφάσεις για το ποιοι θα σε κυβερνήσουν βγαίνουν επί των εγκύρων ψηφοδελτίων. Και πες πως έχεις αηδιάσει με την πολιτική και θες να εκφράσεις το θυμό σου και ζωγραφίζεις μια μούντζα στο ψηφοδέλτιο. Νομίζεις ότι καταφέρνεις τίποτε; Θα το δει κανένας πολιτικός και θα προσβληθεί; Ο μόνος που θα το δει θα είναι...

Αποτέλεσμα (κυρίως) του ξύλινου πολιτικού λόγου η μεγάλη αποχή

του μιντιάκια 11
Ποιος ευθύνεται για την κακή πορεία της εθνικής οικονομίας;

Για άλλη μια χρονιά πολύ μεγάλη αποχή...

της pecora nera

Και πάλι φέτος το ποσοστό αποχής από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ήταν μεγάλο περίπου 50% και αν άκουσα καλά στις Πρέσπες για παράδειγμα έφτασε το 70%!!!Ο κόσμος δείχνει με αυτή του τη στάση την αγανακτησή του,την απογοήτευσή του και γυρίζει τις πλάτες σε όλους αυτούς που του τάζουν και νοιάζονται για την πόλη τους για όσο διαρκεί η προεκλογική περίοδος..
Και καλά κάνει...γιατί δηλαδή να τους πιστέψει αφού έχουν αποδείξει την αχρηστία τους και την κοροιδία προς στο λαό..
Αυτό που σκεφτόμουν  είναι τί θα γίνει σε λίγο καιρό?δεν θα ψηφίζει κανείς?..Το ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο είναι το μόνο σίγουρο χωρίς να θέλω να γίνομαι απαισιόδοξη ..υπάρχει άραγε ελπίδα για τίποτα καλύτερο?για ωραίους,καθαρούς δήμους με ασφάλεια και σεβασμό προς τους δημότες?χωρίς γραφειοκρατίες και ταλαιπωρίες?χωρίς να χρειάζεται να έχουμε κάποιον γνωστό για να εξυπηρετηθούμε?είναι τόσο απαιτητικό δηλαδή και τόσο δύσκολο να θέλουμε καθαρούς δρόμους  και οργανωμένα σχολεία?.........
Σε κάποιους δήμους θα έχουμε εκλογές και αυτή την Κυριακή..περιμένω να δω πόσοι θα απέχουν τώρα..

Η αγία (τηλεοπτική) οικογένεια

του μιντιάκια 11

Τυχαίο; Δε νομίζω...

Μητρόπουλος-Αμυράς: Η μέρα με τη νύχτα...

του μιντιάκια 11

 Ο πρώτος κατεβαίνει ως υποψήφιος περιφερειάρχης στην Αττική με το συνδυασμό ''ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ'', υποστηριζόμενος από τον Συνασπισμό. Ο δεύτερος κατεβαίνει ως ανεξάρτητος και διεκδικεί το δήμο της Αθήνας με το συνδυαμό ''ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΘΗΝΑ''. Και οι δύο σε λιγότερο από 24 ώρες θα διεκδικήσουν -για διαφορετικές βέβαια θέσεις- την ψήφο των κατοίκων του Λεκανοπεδίου. Αυτό βέβαια φαίνεται πως είναι το μοναδικό κοινό τους στοιχείο.
  Βλέπετε οι δύο υποψήφιοι επέλεξαν εντελώς διαφορετική τακτική καθ' όλη της διάρκεια της προεκλογικής περιόδου με στόχο την προώθηση της υποψηφιότητας τους. Ο Αλέξης Μητρόπουλος θεώρησε σκόπιμο να μην αφήσει γειτονιά του λεκανοπεδίου που να μη γεμίσει με αφίσες του. Σε κολώνες, σε στάσεις λεωφορείων, σε τοίχους και στασίδια, όπου κι αν γυρίσεις το κεφάλι σου θα αντικρίσεις αφίσες και προεκλογικό υλικό, με το οποίο ο γνωστός εργατολόγος σε καλεί να στηρίξεις το συνδυασμό του και να καταψηφίσεις το μνημόνιο. Καλό και ''άγιο'' το μήνυμα που περνάει αλλά ο σκοπος αγιάζει τα μέσα; Μάλλον ο κύριος Μητρόπουλος μέσα στο άγχος της εκστρατείας του λησμόνησε πως το κόμμα που τον στηρίζει είναι ο Συνασπισμός. Ο Συνασπιμός της Αριστεράς, των κινημάτων και της ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ.
 Στον αντίποδα ο Γιώργος Αμυράς . Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής επέλεξε να μη τυπώσει ούτε μια...

Τζέφρι αλά Γιούρι

του μιντιάκια 11 
Ο Γιώργος Παπανδρέου αφού είδε και αποείδε ότι ο υποψήφιος του στην περιφέρεια Αττικής δεν έχει καμιά τύχη, επιστράτευσε... το τελευταίο του όπλο!!!